Kijk, de eerste print is te koop in mijn webshop!
Hij heet Yogamorgen. Hoe vind je 'm?
Dadelijk geef ik je een link naar de print in deze webwinkel, maar eerst vertel ik je iets over deze illustratie.
Het is een van m'n favorieten. Een ouder werk en een eerste stap naar het kleurgebruik zoals je dit in mijn hedendaagse illustraties ziet.
Die eerste stap betekende dat ik langzaamaan inzicht kreeg in hoe kleuren met elkaar samenwerken. Ik kon beter met een kleurpalet omgaan en sindsdien is het aantal kleurstaaltjes in mijn hoofd gegroeid. Variaties in groenen, gelen, roden, blauwen zie ik zó voor me. Net zoals bladeren door een fijn fotoboek, kan ik in gedachten door de kleurstaaltjes bladeren. Wat een verrijking is dat.
Maar goed. Ondanks het groeiende kleurgeheugen, moest ik toen (en nu nog steeds) op een wit vlak érgens beginnen. Daar gaat-ie dan:
Er gingen ongeveer zeventien kleine kleurschetsen vooraf aan de definitieve Yogamorgen. Ik zag een bos in het vroege ochtendlicht voor me, waarin de zon net boven de horizon uit piept.
Om me niet te verliezen in details, schetste ik eerst de grote vlakken, zoals het gras, de vijver, lucht en de bomen.
In de eerste kleurversies waren de kleurvlakken veel te donker of te licht. De ene kleur was véél te warm, de andere té koel. De start was chaotisch, maar ik had het vertrouwen dat 't goed kwam met deze illustratie. Het was een kwestie van aan de knoppen blijven draaien, al duurde dit méér dan zeventien kleurversies!
Langzaamaan werd het kleurpalet beperkter en koos ik voor meerdere variaties in twee basiskleuren: de groenen en de paarsen. Met een rood accent voor de dieren.
Hierboven is het blauw in de schaduw nét een kleur teveel. De schaduw liet ik weg want de zon staat echt heel laag. Er is wel licht in het bos, maar geen scherpe schaduw. Zó vroeg in de ochtend is het.
Kijk, hier is-ie dan!
Kom, ik laat je iets grappigs zien.
Als je de illustratie van heel dichtbij bekijkt, dan zie je dat sommige diertjes in een witte omtreklijn op papier staan. Ze zijn niet ingeschilderd omdat ik het niet nodig vond om op die plek in de illustratie een rood accent te zetten.
Niemand die de witte lijndiertjes opvalt en niemand die dat weet.
Behalve jij nu :-)
Zie ze als spookdiertjes. Heel lieve.
Hieronder twee silhouetten van vogeltjes.
En een eekhoorntje dat klaar staat om te springen. Zie je 'm?
Er zit nog een spookdiertje in de bomen. Waar? Dat zeg ik lekker niet ;-)
Klik hier om naar de print te gaan.
Dankjewel weer voor 't lezen en een mooie dag vandaag!
